Religia48

1.Jezus skazany na śmierć przez Piłata

Czy jestem taki jak Rzymianin

Usprawiedliwiam się za Krew

Z pachnącej wody, chcę danin

I głuchy, głuchy na Boga Zew

Piłat to ja? Jam skazał Boga?

Przed śmiercią, chroni trwoga.

 

2. Jezus bierze krzyż na ramiona

Co się dzieje, wiążę stopy Pana

Ze śmiechem każę, idź gdzie Krzyż

Z cierni Korona, moją ręką dana

Chryste, czy pod krzyżem drżysz?

Ja rózgę trzymam, co raniła Boga

To moja radość, czy moja trwoga.

 

3. Jezus upada pod krzyżem

Było nas wielu, w mgle rozmazanych

Ani jednego, przyjaciela  Jezusa

W żartach i psocie rozchełstanych

Głusi i ślepi na upadek Chrystusa

To ja się bawię, gdy Bóg Umiera

Żałość śmierci, czy trwoga doskwiera

 

4. Jezus spotyka Swą Świętą Matkę

Jest nas tak wiele serc na tej ziemi

Czy serce z serca , jak syn z matki

Czy Matki serce, serce syna odmieni

Czy serce matki, zna krzyż syna gładki

Czy krzyk matki za syna do Boga

Serce otworzy, czy ściśnie je trwoga

 

5. Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi

Szymonem będąc, krzyż nieść mi kazali

Lecz nie dźwigałem, by Bogu ulżyć

Nadzieję śmiechu, kaci mi dawali

Bym śmierć w męczarni, mógł ujrzeć  

Czy w nas, w złudnej pomocy dla Boga

Powinna być duma, a może trwoga

 

6. Weronika ociera twarz Chrystusowi

Czy Weroniką potrafimy być

I otrzeć z krwi oblicze święte

Patrząc w Boga twarz, potrafimy żyć

Bo jedno spojrzenie i winy zdjęte

Nie bój się, otrzyj Twarz Boga

To miłości droga - odejdzie trwoga

 

7. Jezus znowu upada pod krzyżem

Już jako dziecko padłem na kolana

Chrystus miękką dłoń podłożył mi

Byłem taki mały, i było z rana

Na mszy Boże, podziękowałem Ci

Wżyciu na ziemię rzuca nas trwoga

Nauczmy się wstać i iść do Boga

 

8. Jezus pociesza płaczące niewiasty z Jerozolimy

Kobieto nie płacz i nie trwóż się proszę

Chrystus Wam przyrzekł zbawienie

Ten Krzyż dał Chrystus, więc go noszę

To Krzyż radości, daje nam ocalenie

Nieśmy nasz krzyż, odejdzie trwoga

To Krzyż miłości, To Krzyż od Boga

 

9. Jezus upada pod krzyżem po raz trzeci

Jak wieka liczba, tych mych upadków

I wielka nędza, wśród bogactw świata

Dzięki Boże za setki twych datków

To jedna z tysięcy wybawienia rata

Gdy upadniesz, w oczy spojrzy trwoga

Wyciągnij rękę, pomoc przyjdzie od Boga

 

10. Jezus odarty z szat

Gdyby życie obdarło Cię z szat twoich

A krew sączyła się z ran zadanych

Choć żółć poczujesz w trzewiach swoich

Miej miłość do ludzi tobie oddanych

Brak szat, rany, żółć to nie trwoga

To do miłości ścieżka do Boga

 

11. Jezus przybity do krzyża

 Gdy gwóźdź do Krzyża Cię już przybije

Wyprą się Ciebie wszyscy Twoi bliscy

Gdy dusza z cierpienia głośno zawyje

I staną do ciebie plecami wszyscy

To się rozpocznie radość, nie trwoga

Bo to jest ścieżka, ścieżka Boga

 

12. Jezus umiera na krzyżu

Kiedy sekunda ostatnia przychodzi

Pobytu w ciele, nieśmiertelnej duszy

I myślisz gorzko, że Bug odchodzi

Bólu Twego i Matki nic nie zagłuszy

Wiec słuchaj z krzyża głosu Twego Boga

I przyjdzie zbawienie, przepadnie trwoga

 

13. Zdjęcie Jezusa z Krzyża

Zdejmując Ciebie z Krzyża Twego życia

Usłyszysz jak Bóg opłakuje Twą dusze

W spokoju oczekujesz Aniołów przybycia

I powiesz słodko, pokłon Bogu muszę

Już nie pamiętam co to jest trwoga

Jestem radosny, jestem w Domu Boga

 

14. Złożenie Jezusa do grobu

Jezus pozwolił do grobu się złożyć

By móc namaścić to miejsce tchnieniem

Byś w sercu Jezusa mógł się ułożyć

By zostać pięknym Bożym westchnieniem

Bo serce może napełnić wtedy trwoga

Kiedy przez życie, stracisz ścieżkę Boga